Intro
Het derde mede door mij gecrowdfunde boek van Das Mag Uitgevers is geschreven door Walter van den Berg. Zijn vierde roman. ik schreef al eerder over ‘Er moet iets gebeuren’ van Maartje Wortel en over ‘Het Smelt’ van Lize Spit… Schuld
Schuld
Ik twijfel
Laat ik met de deur in huis vallen: ik ben niet overtuigd door Walter van den Berg. En laat ik meteen de positieve dingen eruit halen: het boek leest als een trein. Dat heeft alles te maken met de toegankelijke en buitengewoon prettige en vlotte schrijfstijl, die de auteur hanteert. Want voor mij staat als een paal boven water dat Walyter van den Berg kan schrijven. Bovengemiddeld goed. En daarom valt ‘Schuld’ mij tegen. Want na 224 pagina’s weet ik niet wat en waarom ik het boek heb gelezen.
Vierde roman van Walter van den Berg
Ik vind het nergens over gaan. De personages zijn (bewust of onbewust?) plat gehouden, de schrijver helpt je niet met de identificatie met welk personage dan ook. Het is een wereld in Amsterdam -West, die de mijne niet is, en ook de mijne niet wordt, niet hoeft te worden. Eindeloze geografische aanduidingen, autoritjes worden straat voor straat beschreven. Who cares? I don’t. Sterker nog, na een paar hoofdstukken betrap ik mezelf op de verzuchting ‘niet weer, hè’?
Zelfkant
De kleine criminaliteit in Amsterdam-West. Het zal best allemaal, maar is het leven van de mensen aan die zelfkant interessant? Misschien, maar Walter van den Berg bewijst mij dat niet. Slechte huwelijken, diefstal en heling, alleenstaande ouders, mislukte artiesten, troosteloze kroegen, schuldeisers, die woekeren, ach, ach. Het zouden ingrediënten kunnen zijn voor een fijn mysterie of bijvoorbeeld een spannende thriller. ‘Schuld’ is geen van beiden, het is een ééndimensionale geografische schets. Nergens diepgang.
En dan nog het trucjes-achtige gedoe met gedateerde hoofdstukken, die steeds aan één personage worden gehangen. Dat was dan misschien het enige waar ik over na moest denken, me er van bewust worden waar in de tijd het betreffende hoofdstuk als stukje van het verhaal past. Wil ik meer weten over Ron en zijn zoon Kevin, over Cor, de broer van Ron, over Witte Mo, die Edwin heet, over Sandra en Marco, over de schuld van Ron, de schuld van Marco, het telefoonstalken door Kevin, enzovoorts? Nee, ik hoef niet meer te weten.
Walter van den Berg
Tot slot
Geen goed boek, dus. Vind ik. Maar wel heel goed geschreven. Gemakkelijk leesbaar, mooie stijl, maar het ontstijgt voor mij nauwelijks het niveau van een willekeurig deeltje van de Bouquetreeks. Ik vind dat eeuwig zonde, ik wil heel graag een boek van Walter van den Berg lezen dat wel ergens over gaat. Het boek van Walter van den Berg vind ik het minste van de drie ‘openingsboeken’ van Das Mag Uitgevers.
Het bericht Walter van den Berg – Schuld verscheen eerst op Ruud's Blog.